Proxecto Salo

-
 

 *  * * *  *

14-oct-2015
Estou moi contento de darlle o fin ao  "Proxecto Salo"  pero o mesmo tempo, triste por rematar algo que facía con tanto cariño.
Aquí vos deixo unhas fotos para mostrala miña obra de arte.
Un saúdo.








 


13-oct-2015
Este momento dos adornos, recórdame as féminas, catro complementos e aí van elas "avanti tutta" como se nada, ata parecen máis guapas e todo. Que tal é ser muller!!!

Necesitando un embelecedor rústico para a fechadura, que mellor que facelo deste ferro vello oxidado, unha simulación de máis anticuado imposible.




Sen dúbida, un aire co medievo
 

12-oct-2015
Tocoulle o turno a cera. Para conseguir o acabado que busco, vou aplicar unha Black bison técnica anticuario.Con 3 capas ben dadas, será suficiente.


11-oct-2015
Non hai mal que por ben non veña!
A min o día de choiva de hoxe, venme de perlas para aplicar tapaporos ao cofre do tesouro. Como deixo máis buratos que onde os fan, o tapaporos non só teño que enseñarllo, pero o que verdadeiramente importa é a última impresión, xa que cando a obra de arte esté rematada, distinguir tapaporos de madeira só estará ao alcance duns poucos.




09-oct-2015
De oficio tintor, tinte que che criou!! Logo dunha boa lixadura, unha man de tinte acrílico cor nogal venlle como dios, cando seque xa se verá si para conseguir o efecto rústico que busco, lle fai falta outra capa de tinte ou non.
 
Esto xa empeza a coller cor

30-sep-2015
Chegado o momento de previr, penso que con duas capas ben encharcadas de protector xa pode quedar libre de espantos e de todo mal, non haberá carcoma que lle entre.
 




Detalle do cierre na tapa


28-sep-2015
Definitivamente a ménsula coloqueina na tapa, xa que me gusta máis aí que na parte inferior como tiña pensado nun principio.

Detalle frontal da tapa

Coas bisagras a voltas


25-sep-2015
Toda a santa tarde rompendo a cacharola para esta tan pouca cousa!!! A cabalo entre ménsula e media peana, dei comezo o que pretende ser unha peza decorativa (de castaño); para situala na parte frontal inferior.
  

 09-sep-2015

05-sep-2015
Por pedir que non sexa!!

Detalle da cuberta do cofre

31-ago-2015
Fechadura embutida



01-mai-2015


Esquinais dianteiross

23-abr-2015
Aproveitando que teño “de quiero” a doña inspiración, dou comezo ao Proxecto Salo. Un proxecto la mar de ambicioso, que na tarde de hoxe inauguro cun desmarque a vagancia e esta captura da materia prima.
Seguirei subindo imaxes a medida que vaia avanzando no tema.
 


Comentarios

Publicar un comentario

Entradas populares

Donald Trump en Baroña

-
Imaxe
O título deste post ben podía ser “Amansa Bestias” nel vou contar algo inédito sobre o Sr. Donald Trump, vou falar da    estancia que pasou en Baroña sen que a prensa rosa nin os xornais se enteraran. Donald Trump na entrada do recinto fortificado do Castro de Baroña O reloxo da cafetería marcaba as 9:45 cando o presidente a bordo do Air force one, e baixo un maior secretismo tomaba terra no aeroporto de Rosalía de Castro (ata ese momento descoñecíase se viña en plan de negocios ou lecer). Escoltado polas autoridades competentes e sen moito paripé, axiña chegou ao punto de destino, Baroña. Víase ansioso por facer negocios nesta parte da ría, beber Albariño e comer ben, de feito o primeiro que fixo nada máis chegar, foi recorrer os mellores locais de hostalería da parroquia e relacionarse coa xente do lugar cunha especie de castellano averiado, que quen lle dera a moitos! Dende O Pino ata Ínsua pasando polo Castro e Arnela, rematando cunha brisca na
Ler máis

MANDOLINA NAPOLITANA (construcción - fase 1)

-
Imaxe
Debido a que o último proxecto " Aprendiz de lutier ", resultou ser unha paixón rotunda, decidín non abandoar ese estado de atracción e entusiasmo, seguindo coa lutería de andar por casa e dar comezo a outra obra de calibre análogo. Vou construir unha Mandolina napolitana, se che interesa o tema, aquí me tes. Publicarei nesta sección do blog a evolución da obra, tamén o farei na páxina  MANFER Style  de Facebook Que o disfrutes! Para curvar a madeira previamente húmida, utilizo este artiluxio caseiro de alto standing, consiste nun soplete que proxecta lume nun tubo metálico co fin de quentalo A madeira do varetaxe, aros e mástil optei porque forse de arce, unha madeira pouco usual na comarca do Barbanza, pero Madeiras Caype de Frións, sorpréndeme coas mellores pezas.  As veces a riqueza está ao lado da casa, e nós buscando polo mundo adiante sen sabelo! Encolando o aro guía no mástil, tendo en conta deixar libr
Ler máis

MANDOLINA NAPOLITANA (construcción - fase 3)

-
Imaxe
Efectúo os traballos de lutería, sempre vista aos viandantes, nun garaxe dunha rúa moi transitada de Aguiño, non só pola xente que vai ou ven da praia, se non tamén pola que anda a pasear, circunstancia que nestes momentos (agosto, mes de vacacións por excelencia) me recorda aos primeiros días de rebaixas dos centros comerciais.  Aínda que na casa dun, cada un fai o que quer, unha actividade realizada vista ao público, fai que sexa distinta a calquer outra, procuro en todo momento gardar a compostura, sendo o máis sociable posible, intento ser respetuoso, amable e sen perdela paciencia, xa que son moitos os que pasan sen decir nada, pero tamén son moitos os que se deteñen a falar e a observar o que teño entre mans, cada un di o que lle parece, uns falan moito sen decir nada, outros con poucas palabras dinno todo e tamén hai quen di disparates como se nada, sen ir máis lonxe, hoxe acurriron tres detalles curiosos que vos quero contar: Un dos viandantes non se cortou en preguntar s
Ler máis

Os cans da miña aldea

-
Imaxe
Neste post vou falar dos cans que había na aldea que me criei. Tristemente, nesa entrañable aldea, só quedan vellos, casas baleiras e corredoiras cheas de silvas e fieitos. Unha aldea que se está esmiuzando como moitas outras espalladas por Galicia adiante. A consecuencia de tal esfarelo, non só fixo que minguaran os veciños, tamén a comunidade canina foi a menos como a auga no verán, situación que me fai lembrar de neno, daquela cando vivía   nunha das aldeas con máis cans en toda a contorna. Tal era a febre perruna, que exceptuando catro veciños (dos trinta e dous que éramos) o que non tiña un can, tiña tres ou catro. Había cans por tódolos lados e de tódolos tipos, dende os máis arteiros para a caza, ata o xenuíno can de palleiro, pasando por cruces perralleiros que eran como quen non os tiña, sen esquecer o can de “rasaloba” que tiña algún que outro veciño doente. Non sei ata que   punto é certo eso de que os cans son como os donos... Dende o Cotarelo ata a Mourella, pas
Ler máis

MANDOLINA NAPOLITANA (construcción - fase 2)

-
Imaxe
A mandolina é un instrumento italiano do século XVII, composto de oito cordas, divididas en catro ordes afinadas de grave a agudo: Sol, Re, La, Mi.  A finais do século XVIII  comezan a utilizalo compositores como:  Vivaldi, Mozart, Giovanni, Paganini e Beethoven entre moitos outros, posicionandoo como instrumento favorito nos salons máis refinados de época. A nivel informativo, queda dicir que no museo Stradivariano de Cremona, consérvanse os planos de construcción, con anotacións do propio Antonio Stradivari. IR Á SEGUINTE FASE IR Á FASE ANTERIOR IR A MANFER Style IR AO INICIO
Ler máis