Chocolatrufao



…O día de hoxe, fíxome recordar a “Popeye” logo dunha boa enchenta de espinacas, que despois do trance dunha longa semana noctambular, chea de ollos encartuchados, cansinos e trasnoitados (que gracias a deus, xa é algo planchado) e sempre ó marxe dun exemplar desexo, daquela cantidade inxente e insaciable pecadora; unha sarta de misturas de sabores orixinais e ibéricos con palmeras caramelizadas e cuadraditos estuchados finamente entrufados.
Fora cánticos fúnebres e enchentas afrutadas, chegou o momento de decirlle ó susodicho achocolatado ou máis ben “O chocolatrufao” cantas son tres; e con unha boa compañía como a de hoxe, hasta un duro camino son flores, tiven a gran sorte de sair acompañado do Sr. Fran Blanco Ansoar. Mereceu a pena sufrir o indecible subindo hasta casi alcanzar unha altitude de 600m. (para que vos fagades unha idea, como diría un de Arzua, eso está alá pasando o quinto pino) e como todo que sube... ainda que non se queira, baixa; pois a baixada hasta Noia foi do máis espectacular.
E como o bo rollo tampouco faltou, aquí vos deixo unha mostra.

Un abrazo.

Toutonplace

Igrexa de San Martín, Praza do Tapál Noia

588 m. de altitude










Hasta estas boas mozas se colaron no reportaxe

100 Km de percorrido





















Comentarios

Entradas populares

Donald Trump en Baroña

MANDOLINA NAPOLITANA (construcción - fase 1)

MANDOLINA NAPOLITANA (construcción - fase 3)

Os cans da miña aldea

Sol e candil