Cofre (parte 2)
As veces penso que sería interesante nacer en outra época, por varios motivos, sí! Un deles sería para aprender dos artesáns daquela, homes con serenidade e aplomo, non sei se con habilidades innatas ou non, pero facían obras de arte sen medios, cun cepillo, unha trencha e unha serra, eran os reises do manbo. Traballaban a madeira dun xeito especial e a pelo, como se di neste cornecho.
Non todos os días saen as cousas mal, por exemplo hoxe, foi un día moi productivo e por consecuente a satisfacción tamén brutal. Coa maior parte das pezas rematadas polo traballo de días pasados, só quedaba aplicarse para deixalas ensambladas con cola e clavos, fiel ao o meu propio estilo, o avance foi caralludo.
Estou contentísimo e gardo as emocións para mostrárvolas aquí.
Que as disfrutedes!
No seu día conseguín esta peza da época de Maricastaña, unha fechadura que lle queda de perlas a este cofre, un cofre que servirá para gardar os diamantes, como lle dixen a un cativo preguntón, súa nai riu, eu tamén.
Comentarios
Publicar un comentario