Agardando pola campanada

Aínda cunhas poucas galletas, dúas de cava, unha sidrina, catro latas alleas e un pouco chocolate, non foi suficiente para apasiguar o resabio da famosa e por moitos descoñecida “La cheiré fundé, amarillé de la usillé”

Xa uns marcharan, aínda outros non chegaran, uns xa cascaran cando outros non lavaran, xa uns picaran, e aínda outros non pasaran.
Entre “mollados”, “finos”, “secos” e “semisecos”, un Brut recheo de aventuras onde todos falaban e ninguén dicía nada, e como él era de “Cola” agardando polas en punto, tampouco quixo beber nada.  Ó carón de bicos, miradas e outros pensamentos animados, non faltou unha de “Felicidades!!!”. Dando un paso que non vale de nada, só por chegar ó momento da campanada, marchando todos sen deixar nada.