Como cortalas patacas da tortilla

Este post ademáis de parecer de guasa, pode dar pé a pensar que quero ir de entendido e chulearme dando leccións culinarias, pois non! Como ben dixen no seu día, non pretendo dar leccións de ningún tipo, nin moito menos marcar tendencias gastronómicas. Todo o contrario, é moito máis que eso!


Con este post non intento enseñar como se fai a tortilla, só vos quero amosar a teoría que teño de como cortalas patacas para ela. Aínda que a priori resulte obvio e sinxelo, pode deixar de selo indagando un chisco no tema.

Patacas, ovos, aceite e sal. Dependendo de quen os cociñe, así será a pinta e o sabor. Único! Esto da tortilla é algo curioso, a pesar de levar poucos ingredientes e ter unha preparación non demasiado complicada é imposible atopar dúas iguais, cada quen fai o que lle parece, dándolle o seu toque persoal, uns friten máis as patacas, outros bótanlle máis ovos e hainos que non lle choran o sal, pero aínda  usando as mismas patacas, os mesmos ovos, o mesmo aceite, o mesmo sal, a mesma tixola e o mesmo “lume”  duas persoas consiguen sabores distintos, un dato sorprendente ao mesmo tempo que normal xa que na elaboración entran en xogo varios factores, como son, a cantidade de aceite, a temperatura deste, como e cando bater os ovos, como remexela, etc.

Parece mentira que algo tan simple teña tanto método e técnica detrás.

A día de hoxe e con todo o uso de razón, quen non fixo unha tortilla? Todos estades de volta e media, ou eso quero pensar…  Non sendo así, non agardedes máis, facédevos mirar, que de seguro algo estades facendo mal.

Cando de mozo e afastado da vivenda familiar toca vivir o desmadre en piso de estudantes, chega un punto no que un está ata as mismísimas pelotas de tanto arroz, espaguetis e o sándwich de xamón e queixo. Aínda que só sexa para romper tal monotonía ou encher o piso de mulleres, un decídese a dar o paso a un prato máis elaborado. “Tortilla española” oleee! ven coma Dios! ese día hai festa! para cómela, todos/as se apuntan a ela, pero para facela…

Está claro que para conseguir un éxito rotundo, o sabor ten que ser excepcional, aquí non vale eso de: “Podía estar un pouquiño máis…” ou “podía estar un chisquiño menos…”  aquí non pode haber medias tintas, para unha boa tortilla, a calidade do producto, é primordial, onde estea un bo aceite de oliva con oviños da casa e patacas de Xinzo, Coristanco ou Baroña, que se retire o resto. Tampouco quero entrar en calidades de sal, porque sería rizar moito o rizo, do que si quero tratar é da forma de cortala pataca. Curioso verdade? Pois sí! Cada un mete o coitelo como lle parece, alargada, redondeada, en lascas, en dados, de innumerables formas se pode cortala pataca, pero a miña teoría levada a práctica resulta infalible, conseguindo as tortillas máis sabrosas do mundo enteiro e parte do universo. Que non é dicir pouco!

Como ben dixen anteriormente, non só os ingredientes infúen no resultado final, a forma de tratalos ten moito que ver, a pataca non é igual cortala de calquer maneira, dependendo como se faga, facilita ou atenúa a entrada en acción dun proceso químico decisivo para a disolución da fécula, o cal fai convertir o almidón en máis ou menos xeletinoso, obtendo como resultado unha tortilla esponxosa ou amazocada e dura como un croio, que a "media hora" seméllase ao cu do pote.

Polo tanto a forma idónea para lucirse é a seguinte:

As patacas teñen que ser máis ou menos do tamaño dun ovo grande de galiña, esas son as ideais. A intención é conseguir medias lúas, primeiro procedemos a cortalas pola metade sen chegar ao final para non separalas, para determinar xustamente por onde hai que efectuar este corte, vamos imaxinar que se pousa a pataca nunha superficie plana, esta deitase sobre un lado adoptando unha posición estáctica, partindo de tal posición hai que executar un único corte central e horizontal, acto seguido proceder con cortes finos e verticais ao corte horizontal. Cortando as patacas deste xeito, consíguense unhas tortillas espectacularmente divinas.

Non veñades agora dicindo cando invito, unha que ese conto está máis que gastado e outra que a casa xa teño chea de mulleres, polo tanto… O que queira tortilla que a faga!





Comentarios

  1. Esta ben. Como critica literaria parece un mitun politico. Moito rollo para o final sobre cortar p pataca dicir que picalas o medio o despois en cachos pequenos. O secreto esta na mezcla do ovo. Non no corte da pataca.

    ResponderEliminar
  2. Jajajaja!! Aínda que sexas un queimón empedernido, agradezo os teus comentarios no blog, xa que eres un dos poucos que se atreve a comentar dando a cara e non de forma anónima.

    Sen dúbida que moitos din máis con menos. Pero que queressss!

    Estou dacordo contigo, acerca de mezclar o ovo, eu son dos que pensa que este hai que botalo sen quitar a pataca da tixola, facendo fora, hai un baixón de temperatura considerable no proceso, creo que eso non é bo, pero bueno… Cada maestrillo ten o seu librillo.

    A todo esto, en este post, falo de cómo cortala pataca, non de cómo facer a tortilla. Penso que a forma ideal para conseguir unha tortilla sabrosa (independentemente da técnica a utilizar na súa elaboración); é cortando a pataca como describo neste post.

    Un sáudo e bo día.

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Entradas populares

Donald Trump en Baroña

MANDOLINA NAPOLITANA (construcción - fase 1)

MANDOLINA NAPOLITANA (construcción - fase 3)

Os cans da miña aldea

Sol e candil